سنگ شناسی سنگ های آتشفشانی ائوسن جنوب غرب چوپانان (شمال شرق استان اصفهان) و ماهیت انتقالی آن ها
Authors
abstract
سنگهای آتشفشانی ائوسن بهصورت گدازه با ترکیب داسیت، آندریت و تراکی آندزیت و سنگ های پیروکلاستیک در جنوب غرب چوپانان و در راستای گسل چوپانان رخنمون دارند. این منطقه در زون ساختاری ایران مرکزی (بلوک یزد) واقع شده است. آندزیتها سنگ غالب این منطقه بوده و کانیهای تشکیل دهندهی آنها عبارتند از فلدسپار (آندزین، الیگوکلاز و سانیدین)، آمفیبول (هاستینگسیت منیزیم دار، مگنزیوهاستینگسیت، فروپارگازیت)، میکا (بیوتیت، فلوگوپیت)، کلینوپیروکسن (دیوپسید، اوژیت)، کوارتز، مگنتیت، تیتانومگنتیت، ایلمنیت، تیتانیت، زیرکن و آپاتیت. کانیهای ثانویه و حاصل دگرسانی نیز عبارتند از کلسیت، کلریت (دیابانتیت) و پرهنیت. مقدارsio2 در این سنگها 1/55 تا 1/62 درصد بوده و از نظر عناصر نادر خاکی سبک (lree) بسیار غنی هستند. سنگهای آتشفشانی ائوسن جنوب غربی چوپانان دارای ماهیت انتقالی (آهکی- قلیایی متمایل به شوشونیتی) بوده و شبیه سنگهای موجود در کمانهای آتشفشانی هستند. بررسیهای صحرایی، سنگنگاری و ژئوشیمیایی نشان از تشکیل این سنگها طی فرایندهای سنگزایی یکسان بوده و در روند شکلگیری آنها آلایش و اختلاط ماگمایی نقش داشتهاند.
similar resources
سنگشناسی سنگهای آتشفشانی ائوسن جنوب غرب چوپانان (شمال شرق استان اصفهان) و ماهیت انتقالی آنها
Eocene volcanic rocks in SW of Choupanan are exposed along the Choupanan fault as lava with andesite, trachyandesite to dacite composition and pyroclastic rocks. This area is a part of Central Iran (Yazd block). Andesite is the most predominant rock unit of the area and is composed of feldspars (andesine, oligoclase, and sanidine), amphibole (magnesio hastingsite, magnesian hastingsite, magnesi...
full textپترولوژی سنگ های آتشفشانی ائوسن جنوب غرب چوپانان (شمال شرق استان اصفهان)
چوپانان در بخش های شمال شرقی استان اصفهان واقع شده و بخشی از زون ساختاری ایران مرکزی و بلوک یزد را به خود اختصاص می دهد. در جنوب غرب این منطقه مجموعه های افیولیتی و سنگ های دگرگونی پالئوزوئیک، سنگ آهک های کرتاسه و سنگ های ولکانیک ائوسن همراه با ساب ولکانیک ها و سنگ های آذرآواری (توف سنگی، توفیت و برش توفی) می باشند. اغلب سنگ های آتشفشانی ائوسن در این منطقه دارای ترکیب آندزیت بوده که با روند شما...
15 صفحه اولسنگ شناختی سنگهای آتشفشانی ائوسن شمال غرب اوردیب (شمال شرق استان اصفهان)
Eocene volcanic rocks in NE of Ordib, have a very good exposures near and along the Turkmeni-Ordib fault. These rocks, that are situated in the inner part of the Central Iran and margin of the Yazd block, comprise trachyte, trachy-andesite and basaltic trachy-andesite. Trachy-andesite is the pervasive rock unit. Rock forming minerals of these rocks are chloritized olivine, plagioclase, pyroxene...
full textبررسی ژئوشیمی سنگ های آتشفشانی ائوسن جنوب غرب جندق (شمال شرق استان اصفهان)
سنگ های آتشفشانی ائوسن جنوب غرب جندق که در جنوب گسل درونه برون زد دارند، جزو پهنه ایران مرکزی هستند. اغلب سنگ های منطقه شامل: بازالت، آندزیت، تراکی آندزیت و داسیت و بافت چیره آنها پورفیری، میکرولیت پورفیری و هیالوپورفیری است. کانی های سازنده اصلی این سنگ ها شامل: پلاژیوکلاز حدواسط، دیوپسید، اوژیت، فلوگوپیت، منیزیوهاستینگسیت و کانی های ثانویه اکسید آهن و کلریت هستند. بر اساس داده های ژئوشیمیایی ...
full textمطالعه کلینوپیروکسن موجود در سنگ های آتشفشانی ائوسن جنوب غرب چوپانان (ایران مرکزی، استان اصفهان)
سنگهای آتشفشانی جنوبغرب چوپانان که بخشی از بلوک یزد را در زون ساختاری ایران مرکزی تشکیل میدهند، عمدتاً شامل گدازهها و آذرآواریها میباشند. این مجموعهی سنگی به سن ائوسن بوده و اغلب ترکیب آندزیت را دارا میباشند که با روند شمالشرق- جنوب غرب در امتداد گسلهای منطقه دیده میشوند. مهمترین کانی مافیک موجود در سنگهای منطقه، پیروکسن است که به صورت فنوکریست قابل مشاهده میباشد و در برخی موارد مت...
full textپتروگرافی و شیمی کانی سنگ های آتشفشانی جنوب غرب جندق (شمال شرق اصفهان)
سنگ های آتشفشانی ائوسن در جنوب غرب جندق و در محل گسل درونه گستره وسیعی را پوشش می دهند. این سنگ ها عمدتاً شامل بازالت، آندزیت، آندزیت کوارتزدار، داسیت و لاتیت با بافت های پورفیری، میکرولیتی پورفیری و هیالوپورفیری را هستند. پلاژیوکلاز، آمفیبول، کلینوپیروکسن، کوارتز و آلکالی فلدسپار از سازنده های اصلی و کانی های اوپاک و بیوتیت سازنده های فرعی هستند. سریسیت، کائولینیت، کلسیت و کلریت کانی های ثانویه...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
بلورشناسی و کانی شناسی ایرانجلد ۲۲، شماره ۳، صفحات ۴۰۵-۴۱۸
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023